Proces budowy i przeznaczenie w pełni automatycznego hydraulicznego kafara

Technologia budowy w pełni automatycznego hydraulicznego kafara: wsypywanie pala do otworu → produkcja klatek stalowych → produkcja rur do zalewania → otwór do czyszczenia stosu → spoinowanie klejenia rur → opuszczanie stalowej klatki → spoinowanie konstrukcji po wylaniu betonu palowego

Kluczowe punkty konstrukcji

1. Przygotowanie rur iniekcyjnych obejmuje produkcję rur iniekcyjnych podczas produkcji klatek stalowych. Rura iniekcyjna wykonana jest z rury żeliwnej czarnej o średnicy 25 mm, a złącze jest łączone gwintami. Zakończenie jest uszczelnione poprzez zaślepienie drutami. Długość rury iniekcyjnej jest o 55 centymetrów dłuższaniż długość klatki stalowej. Dno stalowej klatki ma długość 5 centymetrów, a górna część znajduje się 50 centymetrów wyżej od betonowej powierzchni wierzchołka pala, przy czym dla zabezpieczenianie powinna ona wystawaćna kontakt z gruntem. Rura iniekcyjna jest wykonana w formie dyszy iniekcyjnej (zwyklenazywana rurką kwiatową)na dole 20 cm. W tej części wiertło równomiernie wierci cztery rzędy (cztery rzędy w rzędzie). Jako dysze do fugowanianależy stosować otwory iniekcyjne o rozstawie 3cm i średnicy 3mm; Trzpień jest szczelnie wtykany w otwór do fugowania, a zewnętrzna rura o tej samej średnicy jest osłoniętana zewnątrz. Oba końce są uszczelnione taśmą, tworząc prosty-urządzenie prowadzące do dyszy do iniekcji: podczas fugowanianaciskna rurkę do iniekcji spowoduje pęknięcie opony i wyrzucenie pinezki. Zaczyn cementowy wciskany jest w warstwę żwiru poprzez otwór iniekcyjny i szczelinę otworu trzpienia. Urządzenie to gwarantuje, że zaczyn betonowynie będzie blokował rury iniekcyjnej podczas wylewania betonu.

2. Układ rur do iniekcji w pełni automatycznego hydraulicznego kafara jest symetrycznie przymocowany do zewnętrznej strony stalowej klatki. Po uformowaniu otworu można go wywiercić pod stalową klatką. Podczas podnoszenia klatki stalowejnależy zwrócić uwagęna zabezpieczenie rury iniekcyjnej. Klatki stalowejnienależy skręcać, abynie doszło do poluzowania rury iniekcyjnejna złączu gwintowym, a część betonowąnależy dołożyć do głowicy zraszacza. Chroniąc blok,nienależy pocierać ścianki otworu, aby uniknąć zablokowania otworu do fugowania w wyniku pęknięcia opony. Wypełnienie betonem zgodnie ze specyfikacją.

3. Wybór położenia pala iniekcyjnego opiera sięna dotychczasowej praktyce inżynierskiej, a w warstwach żwiru zaczyn cementowy ma znaczną powierzchnię oddziaływania pod ciśnieniem roboczym. Aby zapobiec odprowadzaniu zaczynu cementowego ze słabych środowisk podczas fugowania,należy ukończyć pale do fugowania 3-7 dni po wylaniu betonu. W promieniu conajmniej 8 metrów wokół palanienależy wykonywać żadnych prac wiertniczych, a betonowanie fundamentów pala można zakończyć poprzez wypełnienie tego obszaru.

4. Podczas cementowania sekwencji konstrukcyjnejnajlepiej jest użyć do spoinowania całego pala pala od razu,najpierw spoinując,następnie wykonując położenie pala otaczającego, anastępnie wznosząc pal środkowy; Podczas fugowania stosuje się dwa pale do cementowania cyklicznego, czyli pierwszego docisku. Objętość spoinowania pierwszej partii rur A wynosi około 71% całkowitej kwoty (cement 111-114 ton). Po zaciśnięciu ściskana jest druga rura innego pala, po czym rura B łączy się z pierwszym pala pierwszego pala. Rury B dwóch pali mogą zapewnić odstęp czasu wynoszący 30-60 minut między obiema rurami, a zaczyn cementowy dyfunduje w warstwie żwiru. Podczas cementowanianależy prowadzić dokumentację budowy. Zarejestrowana treść powinna obejmować czas budowy, czas rozpoczęcia i zakończenia fugowania, objętość fugowania, a także sytuacjenietypowe i środki postępowania.